Hz. Mevlana mürşid kitap olan “Mesnevi” sinde şöyle buyurur: (cilt:2 ; beyit:1205)

Bir ırmak kıyısında yüksek bir duvar olup üzerinde dertli bir susuz gönül vardı.

Duvar, susuzu sudan ayırıyordu. O da balık gibi su için çırpınmadaydı.

Hasretle suya bir kerpiç attı. Sudan kulağına bir ses geldi.

O ses şirin, tatlı bir sevgilinin sesi gibiydi. Hurma şarabı gibi onu mest etti.

O susuz, suyun sesinin zevkiyle boyuna suya kerpiç atmaya başladı.

Sudan, “Kerpiç atmanın bana ve sana faydası ne?” diye ses gelmedeydi.

Susuz dedi ki, “Ey güzel su! Benim için böyle güzel başka bir iş yoktur.”

“İlkin istifadem şu ki suyun sesi susamışlar için rebab sesi gibidir.”

“O ses, İsrafil'in sesi olur. Ölüler bununla dirilmede”

“Veya bahçelere canlılık ve süsler bağışlayan bahar mevsiminin gök gürültüsü gibi.”

“Veyahut fakire zekat zamanı, mahpusa kurtuluş haberi gibi olur.”

“Veya ağızsız, Hz. Peygamber (s.a.v.)'e vasıl olan, Yemen'den gelen Rahman Hakk'ın nefesidir.”

“Veya şefaat vakti asiyi sevindirecek o Fahr-i alem (s.a.v.)'den bir koku;”

“Veya Yakup Peygamber'in canına kokusu erişen Yusuf'un gömleği olur.”

“İkinci faydası da koparıp temiz suya attığım her dertli kerpiç,”

“Yüksek duvarın kerpiçlerini azaltıyor. Böylece duvarın alçalması iyi oluyor.”

“Duvarın alçalması yakınlaşma sebebidir. Onun dağılmasıyla vuslat görünür.”

Muztarip kerpiçleri koparmak, “Secde et de yaklaş” ayet-i kerimesindeki yakınlığa sebep olan secdedir.

Ten duvarında yükseklik oldukça bu, baş eğmeğe manidir.

Bu toprak bedenden kurtulmadıkça abı hayat secdegahım olmaz.

Kerpiç ve taşları duvarın üstündeki susuz, koparıp atmadadır.

Suyun sesine aşık olan daima duvarın taşına düşmandır.

Onu suyun sesi mest eder. Suyun sesinden, şırıltısından başka bir ses istemez.

Ne mutlu ona ki kader borcunu ödeyip iki cihanda da rahat eder.

Taate kudreti olduğu zamanlar, sıhhatte ve gücü kuvveti yerindedir.

Ehlullah bu beyitleri şöyle açıklar:

“Bu su ile kastedilen hayat-ı hakiki yani Allah'ın zatının tecellileridir. Suyun sesi Rahman'ın nefesi hükmünde olan peygamberlerin ve velilerin vucudu ve halleridir. Peygamberimiz (s.a.v.) efendimiz şöyle buyurmuşlardır;
“Rahmanın nefesini Yemen tarafında buluyorum.” Hadiste kastedilen kişi Veysel Karani hazretleridir. Tüm veliler de Rahmanın nefesidir. Peygamberimiz (s.a.v.) efendimizin mübarek kokusu da insanlara ferahlık ve esenlik verirdi. Hazret-i Yakup (a.s.) Yusuf (a.s.)'ın kokusunu uzak yerden almış ve Yusuf'un gömleğinin kokusu ama olan gözlerine şifa olmuştur.
Duvar ile anlatılmak istenen beşeri sıfatlar, nefsani ahlak ve huylardan oluşan beşeri vucuttur. Kişi beşeri sıfat ve huylardan kurtuldukça Allah'a yaklaşır. Duvarın ortadan kalkması ile de vuslat gerçekleşir. Susuzluğu fazla olan yani Allah'a aşkı fazla olan duvardan yani beşeri sıfat ve huylardan en büyük taşı koparıp atar.

Allah-u zü'l-Celal “Secde et, rabbine yaklaş (Alak 96/19)” buyurur. Peygamberimiz (s.a.v.) efendimiz şöyle buyurmuşlardır;

“Kul rabbine secde halinde iken en yakın olur.”

“Çokça secde etmelisin. Şüphesiz yapmış olduğun her secdeye karşılık Allah (c.c.) seni bir derece yükseltir ve senden bir günahını siler.”

Secde kişinin derecesinin yükselmesine ve Allah'a yaklaşmasına vesile olur. Kişi secde etmek sureti ile bir derece Allah'a yaklaşır ve kendini Allah'tan uzaklaştıran bir hatadan da kurtulur. Gönülden baş eğerek, kötü huylardan ve nefsaniyetten arınarak yapılan secdeye secde-i kurb (yakınlık secdesi) denir. Bunun haricindekilere secde denilmez.”

Duvarları elimizin tersiyle yıkabilme duasıyla...