NA"T-I ŞERîF  

“Bismillâh” deyip edeble, kelâma başlananda;

Âlem O"nun gelişiyle, yeniden cân bulanda.

“Allah” İsmi Şerîfi"yle, adı bir kazınanda;

Arş, Kürs üstüne: “Habîbim Muhammed” yazılanda.

Mutlak aşkın tecellîsi ol ânı olduranda;

Çöller ânsızın ilâhî nûra gark olunanda.

Semâlardan püsküren nûr, cihânları saranda;

Nûra hasret insâniyyet, topyekûn nûrlananda.

Peygamberlik  Fermânı ki Hira"da alınanda;

Son Risâlet-i Ebedî, El-Hak tamamlananda.

Kutlu Mî"râc-ı Güzîne Cebrail"le çıkanda;

Mübârek Kalpleri Zemzem Suyu"yla karılanda.

Nübüvvet  tahtının gülden tâcını kuşananda;

Peygamberler Ordusu"nca tekmil selâmlananda.

Nebîler halkasının en ön safında duranda;

Hakk"dan erişen buyruğa müşterek uyulanda.

İmâm-ül Embiyâ Mürsel Makamın  çağrılanda;

Bilcümle Peygamberî"ye Namaz kıldırılanda.

Huzûr-ı Kibriyâ"ya bir huşûyla varılanda;

Âlemlerin Rabbı"yla baş başa konuşulanda.

Ümmeti"nin hâllerinden bahisler açılanda;

Sekiz Cennet nimetiyle birden muştulananda.

Ezel-ebed ne var ise bir bir gösterilende;

Beşvakit Namaz emriyle tilâvetlenilende.

Veda Haccı"nda Ebedî Risâlet son ilânda;

Rûhlar Kur"ân Ahkâmı"na sımsıkı sarılanda.

On sekiz bin âlem"e bir anda server olanda;

Otuz üç bin Ashâb"a her dem rehber kılınanda.

“Âlemlere Rahmet” Resûl, Allah"a kavuşanda;

Yüce Mevlâ"nın takdiri, vakit tamamlananda.

Ahmet Şahin (2006)

                       sahinahmed@mynet.com