Aşk Ateşi Rahmet Olur

Sevgilinin visâliyse âşıkların dileği,

Tenden soyup atmak gerek hırka ile yeleği,

Aşk âteşi dü cihânı yakıp tutuşturunca,

Mahvederek varı-yoğu ters dönderir feleği…

Ey ikiliği yakıp dosta erdiren ateş!

Öyle bir ateşsin ki âb-ı Kevserlere eş

Aksedince cân üzre cânânın harâreti,

Nûr olur, rahmet olur kor gibi yakan güneş!

                                      A.Hümeyra Aslantürk